Выбраныя даты:

1967

Нарадзіўся ў горадзе Рэчыца .

Вучыўся мастацтву ў Рэчыцкай мастацкай школе . На гэтым ягоная мастацкая адукацыя абмежавалася. У далейшым была няўдалая спроба паступлення ў Мінскае мастацкае вучылішча, якое назаўжды паставіла крыж на спробах набыцця акадэмічных ведаў. "Трэба назапашваць вопыт", - падумаў пачынаючы мастак і ступіў у дарослае жыццё.

Працаваў на ткацкай фабрыцы "Чырвоны Кастрычнік" у Рэчыцы, займаўся самаадукацыяй, вывучаў сусветную мастацкую культуру.

1986

Пачынаў сваю кар'еру вольнага мастака, спачатку - на радзіме, затым - у Маскве, дзе захапіўся сучасным канцэптуальным мастацтвам. Выстаўляецца з маскоўскімі мастакамі ў галерэі "Марс" , серыя яго графічных работ была прададзена на вядомым аўкцыёне "Сотбіс".

1992

Атрымаў прапанову аб супрацоўніцтве з галерэяй "Віта-Нова" .

З'яўляецца арганізатар і ўдзельнік шэрагу мастацкіх і культурных акцый. У іх ліку - фестываль альтэрнатыўнага кіно "Невядомы палёт Гагарына" , дзе Пачыцкі выступае таксама як рэжысёр фільма. З яго ўдзелам прайшлі шоу "Галактычная мода" ; штогадовыя акцыі пры падтрымцы Мінскага планетарыя, у тым ліку арт-фестываль "Дзеці Цыялкоўскага" (з удзелам выхаванцаў школы-інтэрната для глухіх), спектакль "Пакарэнне космасу" тэатра "Бум-букі" пад кіраўніцтвам С. Міхалка і іншае.

1999

Адбылася першая персанальная выстава "Гербарый доктара Кляйна"

2000

Праект "Магічнае вока доктара Кляйна" .

2001

Прыняў удзел у Міжнароднай выставе сучаснага мастацтва "Чорны вецер - Белая зямля" ў штаб-кватэры сучаснага мастацтва ААН у Нью-Йорку, якая затым экспанавалася ў Швейцарыі, Японіі і Ірландыі.

2002

Белпошта выпусціла паштовы канверт з рэпрадукцыяй карціны "Пагоншчыкі смаўжоў".

2007

Усе яго выставы прадэманстравалі неардынарнасць творчай асобы майстра. У галерэі "Падземка" адкрылася выстава "Гагарын жывы" , дзе акрамя рухомых і нерухомых аб'ектаў, якія змяшчаюць тую ці іншую адсылку да Гагарына, наведвальнікаў чакалі цудоўныя метамарфозы самога аўтара, які выконвае песні то ў масцы Фантамаса і Слана, то ў акулярах і шлеме.

2009

Фондам "Рэчыцкае Адраджэнне" было прадстаўлена ў Палацы Румянцавых і Паскевічаў 37 работ. Сярод іх - серыя гратэскавых кампазіцый з вобласці абсурду.

Мастака аб сваёй практыцы:

"Я - геній, і гэта вялікая адказнасць".

"Спачатку ў карыкатурах былі людзі, але калі сёння людзей маляваць, то шмат судовых цяжбаў будзе. Камусьці не так нос намалюеш або вуха, ён адразу ў суд цябе пацягне. Стануць казаць пра абразу, усё вельмі судзіцца любяць з газетамі, з журналістамі . З зайцамі прасцей атрымліваецца".

"Хоць зайцы таксама розныя ў маіх малюнках сустракаюцца: навукоўцы, міліцэйскія, бандыцкія, ёсць бясчубыя і бязвусыя. Ды і не ўсё ж зайцы трусы. Бываюць такія, што як упадзе, як дасць лапамі арлу якому-небудзь, ого-го! Гэта ўсё ад характару залежыць.Па некаторых нават вонкавых прыкметах можна ў маіх карыкатурах і галоўнага, самага смелага зайца знайсці.Але ў мяне карыкатуры добрыя, я не злы мастак.Мне падабаецца мяккі народны гумар.Зло можна на плоце суседу напісаць, а я такога не кахаю І абавязкова ўсе малюнкі і карціны павінны несці ў сабе энергетыку, а не проста вісець дзесьці на кухні без толку.У адным слоіку павесілі маю карціну і доўга не маглі зразумець, што адбываецца ў памяшканні: вазы падаюць, шкла б'юцца, з рук усё валіцца. А потым зразумелі, што прычына - у энергетыцы, якая зыходзіць ад маёй карціны".

"Гэта ж усё з народа! Толькі ўключай тэлевізар і слухай! У нас жа кожны другі на трасянцы кажа. Гэта праўда жыцця, а не выдумка. Не выпадкова ж некаторыя фразы з маіх малюнкаў людзі нават у туалетах пішуць. Раней у савецкай перыёдыцы шмат карыкатур было.Многія газету ў рукі бралі і перш за ўсё малюнкі вясёлыя разглядалі.А цяпер людзі ці то не хочуць смяяцца, ці то баяцца.З жывёламі неяк весялей.А можа, калі-небудзь зноў у нашым грамадстве стануць смяяцца над сабой і ў карыкатурах у нас зноў людзі з'явяцца?".

"Зайцы - звяры вельмі важныя і сімвалічныя. На Усходзе - гэта сімвал шчасця і ўдачы, у Кітаі - даўгалецця, у хрысціянстве - пладавітасці, у Егіпце - чалавечага пачатку. У амерыканскіх індзейцаў заяц - гэта творца і захавальнік, у кельцкім эпасе - атрыбут месяцовых бостваў, у антычнай культуры ён сімвалізуе распушчанасць і юрлівасць.А ў нашым народным фальклоры зайцы трусаватыя заўсёды.Але яны, як многія беларусы, не толькі трусаватыя, але і з хітрынкай, дурнаватыя ледзь і ў два бакі косяць, каб і тым, і гэтым... І дурнаватыя яшчэ нашы зайцы... Разумны заяц - гэта толькі ў "Ну, пачакай!".