engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1986
  • 1985
  • 1982
  • 1977
  • 1976
  • 1974
  • 1972
  • 1971
  • 1970
  • 1969
  • 1962
  • 1960
  • 1958
  • 1956
  • 1954
  • 1953
  • 1952
  • 1937
  • 1932
  • 1930
  • 1927
  • 1925
  • 1921
  • 1920
  • 1919
  • 1912
  • 1891

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2006

2005

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1986

1985

1982

1977

1976

1974

1972

1971

1970

1969

1962

1960

1958

1956

1954

1953

1952

1937

1932

1930

1927

1925

1921

1920

1919

1912

1891

bel Аўтаматычны пераклад

Алег Маціевіч

1949–2016

Мастак.

Аўтар сюжэтна-тэматычных кампазіцый, нацюрмортаў, партрэтаў, цыкла акварэляў, прысвечаных Беларусі. Майстар, валодаючы цудоўным пачуццём колеру, каларыст па сваёй прыродзе, дакладна адрозніваў, што ёсць мастацтва, а што падробка, няшчырасць.

Жыў і працаваў у Менску.

Групы

Выбраныя творы

Выбраныя даты:

1949

Нарадзіўся ў Магілёве.

1984

Стаў членам Саюза мастакоў Беларусі.

Работы знаходзяцца ў фондах Нацыянальнага мастацкага музея Беларусі, ДМГ, ГРМ, прыватных калекцыях па ўсім свеце.

16 сакавіка 2016

Памёр у Менску.

-

З успамінаў Аляксея Марачкіна пра майстра:

"Маючы творчую майстэрню ў Мінску на Нямізе, больш часу праводзіў у маці, у драўлянай даваеннай хаце. За некалькі метраў ад дома была трухлявая гаспадарчая пабудова — застаронак. Без вокнаў.

Алег адмыкаў стары іржавы замак, расчыняў абедзве дзверы гумна і дзённае святло асляпляла прамянямі ўсе схаваныя ў гэтым хляве багацця. А там стаяў мальберт, які трывала падтрымліваў няскончанае палатно мастака. «Гэта мая вясковая майстэрня. З лета і да глыбокай восені, да маразоў я тут прывязаны да гэтага мальберта, да маіх палотнаў"."

"Яго сціпласць была бязмежная… Ніхто не можа ўспомніць, каб ён калі-небудзь узышоў на трыбуну і павучаў сваіх калегаў. А калі ён выкладаў у Акадэміі мастацтваў, на перапынках за ім гуськом ішла моладзь. Для яе ён быў бясспрэчным аўтарытэтам. А яго аўтарытэтамі. былі такія мастакі, як Альгерд Малішэўскі, Іван Карасёў, з ранейшых беларускіх класікаў — Міхась Філіповіч, Міхась Станюта і Раман Семашкевіч."

"У самога ў кішэні заўсёды быў невялікі нататнік для замалёвак. "Працую кожную хвіліну. Ёсць задума напісаць буйнафарматнае палатно "Купалле". А яшчэ ў Палацы мастацтваў паказаць свае малюнкі. Іх у мяне незлічонае мноства"."