engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1986
  • 1985
  • 1982
  • 1977
  • 1976
  • 1974
  • 1972
  • 1971
  • 1970
  • 1969
  • 1962
  • 1960
  • 1958
  • 1956
  • 1954
  • 1953
  • 1952
  • 1937
  • 1932
  • 1930
  • 1927
  • 1925
  • 1921
  • 1920
  • 1919
  • 1912
  • 1891

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2006

2005

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1986

1985

1982

1977

1976

1974

1972

1971

1970

1969

1962

1960

1958

1956

1954

1953

1952

1937

1932

1930

1927

1925

1921

1920

1919

1912

1891

bel Аўтаматычны пераклад

Мікалай Суетин

1897–1954

Суецін Мікалай Міхайлавіч, мастак, дызайнер, графік, рэфарматар рускага фарфору. Скончыў Віцебскі навукова-практычны інстытут. У час вучобы займаўся ў майстэрні Казіміра Малевіча. З 1920 года – сябра творчага аб'яднання «УНОВІС». Лічыцца адным з найбольш паслядоўных вучняў К. Малевіча.

Групы

Выбраныя серыі твораў

Выбраныя творы

Асацыяваныя ўстановы

Спадарожныя дакументы

Выбраныя даты:

1918-1922

Вучыўся ва ВНГУ ў Віцебску ў Казіміра Малевіча.

1922

Разам з К. С. Малевічам пераехаў у Петраград.

1923-1926

Удзельнічаў у працы МХК і ГІНХУКа. Узначаліў Аддзел матэрыяльнай культуры ГІНХУКа. Займаўся распрацоўкай супрэматызму, аналізаваў новыя формы мастацтва.

1935

Нараўне з К. Калядным удзельнічаў у «супрэматычным абрадзе» пахавання К. Малевіча. Выканаў супраматычны саркафаг-архітэктон, з выкарыстаннем чорнага, белага і зялёнага колеру. Быў выканаўцам помніка ў выглядзе куба з квадратам, пастаўленага на магіле К. С. Малевіча ў Падмаскоўі, у Нямчынаўцы (не захаваўся).

1942

Дызайн Суетына павярнуў да класічнай традыцыі. Ён сканструяваў стылізаванае пад даўніну ўбранне надмагілля А. В. Суворава ў Траецкім саборы (а дакладней, у Дабравешчанскай царкве) Аляксандра-Неўскай лаўры.

1943-1944

Аформіў выяўленча-прадметную выставу "Гераічная абарона Ленінграда" (1944), якая стала асновай Музея гераічнай абароны Ленінграда (закрыты ў 1949 г.).

22 лютага 1954

Памёр у Ленінградзе.