engbel
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1986
  • 1985
  • 1982
  • 1977
  • 1976
  • 1974
  • 1972
  • 1971
  • 1970
  • 1969
  • 1962
  • 1960
  • 1958
  • 1956
  • 1954
  • 1953
  • 1952
  • 1937
  • 1932
  • 1930
  • 1927
  • 1925
  • 1921
  • 1920
  • 1919
  • 1912
  • 1891

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2006

2005

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1986

1985

1982

1977

1976

1974

1972

1971

1970

1969

1962

1960

1958

1956

1954

1953

1952

1937

1932

1930

1927

1925

1921

1920

1919

1912

1891

rus Неполный автоперевод

Ураўненне стану

20 ноября – 6 декабря 2020 г.
Минск, Беларусь
Мастакі Кацярына Кузьмічова, Марыя Карнеенка, Аляксандр Веледзімовіч, Андрэй Кузьмянок, Аляксандр Зяньковіч, Герман Дамброўскі, Аляксандра Салдатава, Ігар Саўчанка, Ігар Ганчарук, Лілія Грынь, Кацярына Малама, куратарка Дзіна Даніловіч – аўтары ўраўнення стану, якое звязвае паміж сабой параметры сучаснасці. Праект рэалізаваны сумесна з Беларускім грамадскім аб’яднаннем фатографаў.

Избранные серии работ

“Ураўненне стану” – гэта ўзаемадзеянне персанальных выказванняў адзінаццаці аўтараў, паміж якімі выяўляецца асаблівая сувязь, магчымая толькі пры абставінах “тут і цяпер”. Яны аб’яднаныя ў адкрытую сістэму, лакалізаваную ў адным месцы. Формулу сучаснасці складана разлічыць. Калі гэта боль, страх і пакуты, тады свядомасць іх выціскае. Калі задавальненне – растварае. Сучаснасць можа існаваць у мове мастакоў як штосьці часовае, ледзьве ўлоўнае. Пры гэтым сэнс нараджаецца прамінулым днём, гэта заўсёды нейкае вяртанне да таго, што было. Сэнс утрымліваецца не памяццю, як эмоцыя або мімалётнае адчуванне, але розумам. Практычна ўсе праекты сёння набываюць новыя канатацыі ў зменлівым кантэксце часу і месца, яднаючыся з новымі ўмовамі: сацыяльнымі, этычнымі, псіхалагічнымі..., пераасэнсоўваючы знаёмыя паняцці, звыклыя сувязі, ламаючы стэрэатыпы ўспрымання. Тут медыум фатаграфіі мастакі праекта выкарыстоўваюць у розных формах і стратэгіях стварэння візуальнага вобраза: ад мадэрацыі і дакументацыі нейкага мастацкага дзеяння да пераўтварэння невыразных аб’ектаў звыклага жыцця ў арт-аб’ект, ад трансляцыі асабістых інтымных перажыванняў да “фатаграфіі наступстваў” або “impact фатаграфіі” і г.д.

Тэкст Вольгі Рыбчынскай