Выбраныя даты:

6 жніўня 1965

Нарадзіўся ў вёсцы Бобр (БССР, сёння Рэспубліка Беларусь).

1978-1983

Вучоба ў Рэспубліканскай школе-інтэрнаце імя Ахрэмчыка ў класе ў Пятра Шарыпе.

1983

Працягнуў навучанне манументальна-дэкаратыўнаму мастацтву ў Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце (сёння Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў).

1984-1986

Быў прызваны ў рады Савецкай арміі. Служыў у Аўганістане. Дэмабілізаваўшыся, працягнуў вучобу ў інстытуце, ужо на 2-м курсе.

1988

На 4-м курсе інстытута Алесь Пушкін арганізаваў першы гурток Беларускага Народнага Фронту.

За ўдзел у арганізацыі мітынгу, прымеркаванага да восеньскага Дня памінання продкаў Алесь Пушкін быў арыштаваны на 15 сутак.

25 сакавіка 1989

Падчас святкавання 71-й гадавіны з дня заснавання Беларускай Народнай Рэспублікі, Алесь Пушкін ажыццявіў першы ў Беларусі маніфест сац-арта: напісаныя ім 12 плакатаў са зместам, які супярэчыць дзяржаўнай ідэалогіі, планавалася пранесці па галоўным праспекце Мінска да плошчы перад Домам урада. На адным з плакатаў быў намаляваны дзяржаўны сцяг БССР узору 1951 года і надпіс "Хопіць сацыялістычнай, адродзім народную Беларусь!". Калонне ўдалося прайсці толькі ад Тэатральнага інстытута да Дома друку, дзе мастак быў арыштаваны ў ліку астатніх 130 чалавек. Улады адрэагавалі кампаніяй супраць мастака ў прэсе, а таксама, 31 сакавіка 1989 года Прэзідыум Вярхоўнага Савета БССР указам унёс змены ў Адміністрацыйны кодэкс: узмацнілася адказнасць за выкарыстанне незарэгістраванай сімволікі - сцягоў, эмблем і вымпелаў. Алесю Пушкіну было прысуджана 2 гады ўмоўна і пяць гадоў паразы ў правах.

1990

У якасці дыпломнай працы стварыў манументальны роспіс "Гісторыя сваёй школы" ў вестыбюлі Рэспубліканскай школы-інтэрната па выяўленчым мастацтве імя Ахрэмчыка. Роспіс займаў плошчу ў 215 квадратных метраў і існуе да гэтага часу.

З 1991

Член Беларускага Саюза мастакоў.

23 сакавіка 1993

Мастак адкрыў адну з першых у Беларусі прыватных некамерцыйных галерэй сучаснага мастацтва "У Пушкіна" ў Віцебску, якая праіснавала да 1997 года. Галерэя займала плошчу каля 50 метраў і размяшчалася недалёка ад Музея Марка Шагала.

1996

Зрабіў манументальныя размалёўкі сцен праваслаўнай царквы ў роднай вёсцы Бобр, адноўленай пасля разбурэння ў 1936 годзе. Тэматыка роспісу ў эпізодзе Судны дзень ізноў насіла палітычную афарбоўку. Па правую руку Хрыста былі намаляваныя праведнікі, па левую - грэшнікі (асобы мелі падабенства з рэальнымі людзьмі, напрыклад Аляксандрам Лукашэнкам). Пасля таго, як фрэску паказалі ў тэлепраграме РТР "Весткі тыдня" ў 2005 годзе, царкоўныя ўлады накіравалі ў Бобр протаіерэя Мінскай епархіі Мікалая Коржыча, пад наглядам якога скандальная частка роспісу сцяны была замазана. 17 лютага 2011 года па дзіўным збегу акалічнасцяў гэтая драўляная царква пасля асвячэння яе патрыярхам Філарэтам згарэла.

1999

Лаўрэат другой Нацыянальнай прэміі "Хартыя'97" у галіне абароны правоў чалавека ў намінацыі "За смеласць у мастацтве".

Правёў свой самы гучны перфоманс "Падарунак для прэзідэнта", калі перавярнуў каляску з гноем перад адміністрацыяй Аляксандра Лукашэнкі. За гэты перфоманс мастак быў прыгавораны да двух гадоў пазбаўлення волі ўмоўна.

У 2006 і 2010

У перыяд прэзідэнцкіх выбараў ён быў прэвентыўна затрыманы міліцыяй на некалькі дзён.

25 сакавіка 2014

Улады вёскі Бобр, дзе мастак жыве і перыядычна стварае сітуацыянісцкія акцыі, наладзілі цэлае прадстаўленне, перашкаджаючы правядзенню Алесем Пушкіным перформансу і выставы пад адкрытым небам сваіх работ ArtОccupy. Большасць з прадстаўленых работ з'яўляліся жывапіснымі палотнамі на тэмы, ніяк не звязаныя з палітыкай. Трактар, які паднімае слупы пылу і які едзе на мастака з мальбертам; людзі ў чорных скуранках, якія пераносяць карціны з месца на месца, адзін з якіх зрывае карціну Алеся Пушкіна з мальберта і цягне яе па зямлі, затым здзірае з яе адваротнага боку герб "Пагоня" і разломвае яго - гэты разгуляны ўладамі перформанс адсылае да гісторыі супрацьстаяння дзяржавы. і мастака, як, напрыклад, у савецкай рэпрэсіўнай традыцыі часоў "бульдозернай выставы".

26 сакавіка 2021

Пракуратура Гродна ўзбудзіла крымінальную справу на Алеся Пушкіна. Прычынай стала размяшчэнне партрэта дзеяча антысавецкага падполля Яўгена Жыхара на выставе ў гродзенскім "Цэнтры гарадскога жыцця", што трактавалі як "рэабілітацыю нацызму". Варта адзначыць, што карціна была напісана ў 2014 годзе і раней экспанавалася ў Беларусі і Расіі. У гэты час сам мастак быў у Кіеве, дзе ўдзельнічаў у выставе беларускага пратэстнага мастацтва "Кожны дзень". Нават ведаючы аб крымінальнай справе, Пушкін вырашыў вярнуцца ў Беларусь.

30 сакавіка 2021

Яго затрымалі ў вёсцы Жылічы Кіраўскага раёна Магілёўскай вобласці, дзе мастак працаваў на рэстаўрацыі палаца Булгакаў.

Канец лістапада 2021

Алеся Пушкіна адправілі на псіхіятрычную экспертызу, а ў снежні яму прад'явілі канчатковыя абвінавачанні па ч. 3 арт. 130-1 КК РБ (наўмысныя дзеянні па рэабілітацыі нацызму, учыненыя групай асоб) і арт. 370 КК РБ (здзек з дзяржаўных сімвалаў). Мастаку прапаноўвалі напісаць прашэнне аб памілаванні, але ён адмовіўся. У адным з лістоў з СІЗА Пушкін так расказвае пра партрэт Жыхара: "Я знаходжу людзей з сапраўднай, характэрнай беларускай гісторыяй, амаль забытай. Яўген Жыхар - адзін з іх. Яго партрэт 2014 года ўваходзіць у маю серыю "Беларускі рэзістанс" ("Беларускі супраціў"). "). Партрэт Жыхара - гэта зборны "вобраз беларуса ў вайне 1939-1945 гадоў паміж Усходам і Захадам, паміж дзвюма таталітарнымі сістэмамі - савецкай і нямецкай".

10 сакавіка 2022

Менскі гарадзкі суд пачаў разглядаць справу мастака. Алесь Пушкін адмовіўся ад паслуг адваката, а таксама выказаў недавер да суда. Міліцыянты выдалілі з залі жонку Пушкіна Яніну за тое, што яна сказала мужу некалькі слоў. Пасля і зусім было прынята рашэнне зрабіць працэс зачыненым. Па дадзеных праваабарончага цэнтра "Вясна", 10 сакавіка ў будынку суда затрымалі траіх чалавек, якія прыйшлі падтрымаць Пушкіна. Вядома, што двум з іх, Віталю Барысу і мастаку Алесю Цыркунову, прысудзілі па 15 сутак адміністрацыйнага арышту за "пікетаванне": значкі на заплечніку і вокладку пашпарта з гербам "Пагоня". Алесь Пушкін, будучы ў карцэры, куды яго на 13 сутак адправілі за "непрыстойныя паводзіны" на адным з судовых паседжанняў, у знак пратэсту супраць свайго зняволення і 5000 палітычных крымінальных спраў, адкрытых у Беларусі, падрапаў сабе жывот.

30 сакавіка 2022

Падчас абвяшчэння прысуду Пушкін распрануўся, каб былі бачныя драпіны ў форме крыжа, і запатрабаваў вызвалення ўсіх палітвязняў. Таксама мастак падзякаваў прысутным за ўдзел у палітычным перформансе. Алесю Пушкіну прысудзілі пяць гадоў пазбаўлення волі ў калоніі строгага рэжыму шляхам частковага складання прысуду: 4,5 гады пазбаўлення волі па ч.3. ст. 130 КК РБ (рэабілітацыя нацызму) і год абмежавання волі з накіраваннем у папраўчую ўстанову адкрытага тыпу па арт. 370 КК РБ (здзек з дзяржаўных сімвалаў). "Прысуд не стаў нечаканасцю. Сам Алесь на адным з пасяджэнняў сказаў, што чакае і гатовы да таго, што яго асудзяць па максімуме, гэта значыць на 12 гадоў, але выказаў надзею, што пасля будзе рэабілітаваны. Прыгавор - пяць гадоў - вельмі жорсткі, нават затрыманне на гадзіну супрацьзаконнае, таму што Алеся судзілі як мастака. Ніякіх аргументаў, у чым ён быў вінаваты, прыведзена не было. Ён быў вінаваты ў тым, што намаляваў карціну, прычым яна да гэтага не аднойчы выстаўлялася ў дзяржаўных галерэях", - кажа у інтэрв'ю DW Сяргей Будкін, кіраўнік Беларускай рады культуры (Беларускай рады культуры) – аб'яднання незалежных дзеячаў культуры. Таксама, паводле яго слоў, Пушкін перашкаджаў як савецкім функцыянерам, так і тым, хто прыйшоў да ўлады ў Беларусі пасля 1994 года.

11 ліпеня 2023

Уначы ў рэанімацыі "пры нявысветленых абставінах" мастак памёр будучы палітвязнем.

произведения

события

имена