Выбраныя даты:

22 лістапада 1890

Нарадзіўся ў сям'і рамесніка-прадпрымальніка, прыпісанага да даўгінаўскіх мяшчан. Пасля пераезду сям'і ў Віцебск, дзе бацька адкрыў пасудную краму, наведваў прыватную Школу малявання Юдэля Пэна.

1909

Скончыў Аляксандраўскае рэальнае вучылішча ў Смаленску. Вучыўся на архітэктурным факультэце Вышэйшай політэхнічнай школы ў Дармштаце, падчас вучобы падзарабляў мулярам.

1916-1917

Працаваў асістэнтам у архітэктурным бюро Вялікаўскага, потым у Рамана Клейна. З 1916 года ўдзельнічаў у працы Яўрэйскага таварыства заахвочвання мастацтваў. Тады ж, у 1917 годзе заняўся ілюстрацыяй выдадзеных на ідышы кніг, у тым ліку сучасных яўрэйскіх аўтараў і твораў для дзяцей. З выкарыстаннем традыцыйнай яўрэйскай народнай сімволікі стварыў марку для кіеўскага выдавецтва "Ідышэр фолкс-фарлаг" (Яўрэйскае народнае выдавецтва).

1918

Скончыў Інстытут са званнем інжынер-архітэктара. Стаў адным з заснавальнікаў "Култур-лізе" (ідыш: Ліга культуры) — авангарднага мастацкага і літаратурнага аб'яднання, якое ставіла за мэту стварэнне новага яўрэйскага нацыянальнага мастацтва.

1919

Па запрашэнні Марка Шагала пераехаў у Віцебск, дзе выкладаў у Народным мастацкім вучылішчы.

1919-1921

Становіцца адным з актыўных дзеячаў віцебскага УНАВІСу, які ўзначальваў Казімір Малевіч. Тут Лісіцкі стварае свае ДРАЎНЫ — аксанаметрычныя выявы змешчаных у раўнавазе розных па форме геаметрычных целаў, то якія спачываюць на цвёрдай падставе, то як бы парылых у касмічнай прасторы. Лісіцкі — настаўнік Лазара Хідэкеля, які пасля ад'езду Лісіцкага з Віцебска ўзначаліў архітэктурную студыю УНОВІСа, у якой адбыўся гістарычны пераход з двухмернага супрэматызму да аб'ёмнага, гэта значыць былі сфармуляваны асновы новай архітэктуры і дызайну XX стагоддзя.

1921-1925

Жыў у Нямеччыне і Швейцарыі. Уступіў у галандскую групу "Стыль".

1927

Лісіцкі стварыў "Кабінет абстракцый" для музея ў Гановеры. У той жа час ім быў уведзены тэрмін "Фотапіс".

1930-1932

Па праекце Эль Лісіцкага была пабудавана друкарня часопіса "Агеньчык". Друкарня Лісіцкага адрозніваецца дзіўным спалучэннем вялізных квадратных і маленькіх круглых вокнаў. Будынак у плане падобны да эскізу "гарызантальнага хмарачоса" Лісіцкага.

1941

Лісіцкі памёр ад туберкулёзу. Яго апошняй працай быў плакат "Давайце пабольш танкаў".