engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1986
  • 1985
  • 1982
  • 1977
  • 1976
  • 1974
  • 1972
  • 1971
  • 1970
  • 1969
  • 1962
  • 1960
  • 1958
  • 1956
  • 1954
  • 1953
  • 1952
  • 1937
  • 1932
  • 1930
  • 1927
  • 1925
  • 1921
  • 1920
  • 1919
  • 1912
  • 1891

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2006

2005

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1986

1985

1982

1977

1976

1974

1972

1971

1970

1969

1962

1960

1958

1956

1954

1953

1952

1937

1932

1930

1927

1925

1921

1920

1919

1912

1891

bel Аўтаматычны пераклад

Аксана Гурыновіч

1972

Архітэктарка, мастачка.

У беларускім сучасным мастацтве Аксана Гурыновіч знакаміта серыяй графічных дыяграм «Мае сябры архітэктары і мастакі, якія з'ехалі з Мінска» і «Мае сябры, архітэктары і мастакі, якія вярнуліся ў Мінск». На першай шчыльная колькасць графічных ліній паказвала магутны паток эміграцыі з Беларусі. На другой гэтыя лініі ўтваралі тоненькі раўчук тых, хто вярнуўся. Гэтыя дыяграмы дакладна перадаюць сітуацыю 1990–2000-х у культуры Беларусі.

Жыве і працуе ў Берліне.

Выбраныя падзеі

Выбраныя творы

Асацыяваныя ўстановы

Артыкулы на KALEKTAR

Спадарожныя дакументы

Выбраныя даты:

1972

Нарадзілася ва УССР (сёння Ўкраіна).

Упершыню дыяграмы Аксаны Гурыновіч былі паказаны на выставе "Мінск, дзённік горада" зімой 2007/2008 г. у Цэнтры сучаснага мастацтва Łaźnia ў Гданьску. Прытрымліваючыся жанру дзённіка, мастачка стрымана і шчыра напісала пра тое, як адносна нядаўна яна сама даведалася пра іншую, дасавецкую гісторыю Мінска, пра тое, як канструяваўся афіцыйны гістарычны наратыў і якую ролю «ў сакралізацыі псеўда-гісторыі» адыграла горадабудаўніцтва: «Грамадская прастора Менска уладкована па прынцыпе вёскі: усе важныя падзеі адбываюцца на галоўнай вуліцы. Але ў Мінска, у адрозненне ад вёскі, гэтых вуліц дзве. І служаць яны з поспехам для ўсіх маніпуляцый грамадскай свядомасцю. У тым ліку прыладай для натуралізацыі маніпуляванай гісторыі, якая апраўдала сябе. Што не адзначана на скрыжалях сталічнага цэнтра, таго не існуе для народнай гісторыі. Але месцы тамака толькі для запрошаных. У дыяграмах я сабрала некалькі фактаў, каб крыху развеяць гіпноз менскіх міфаў».

Дыяграмы рэдукуюць узаемасувязі з'яў да іх асноўных прыкмет. Іх галоўным атрыбутам лічыцца навочнасць. Яны ператвараюць разгляд у назіранне і тым самым завастраюць, навострываюць аналітычны погляд гледача. У дыяграме аб ідэалагізацыі цэнтра Аксана паказала яго перанасычэнне помнікамі барацьбы з фашызмам, выразамі народна-сялянскай тэмы, сімваламі савецкай улады і ўлады Лукашэнкі з 1994 г. Так пры дапамозе помнікаў стала дастаткова відавочнай трансфармацыя беларускай гісторыі.

Графічная візуалізацыя «Асноўнай структуры жылой забудовы» дэманстравала, што сталінкі, якія публікуюцца на ўсіх паштоўках, займаюць усяго 2% гарадской прасторы. А дыяграма панэльных мадыфікацый утварыла свой, зусім іншы малюнак. Іранічная дыяграма паказвала сусветных знакамітасцей родам з Беларусі.