У 1927 годзе ўзнікла першая творчая арганізацыя работнікаў выяўленчага мастацтва Беларусі – з філіяламі ў Мінску, Віцебску, Гомелі, Маскве, Ленінградзе. Мэта гэтага аб'яднання, як пісала "Зорка" 18 лютага 1927 года, "сабраць разрозненыя мастацкія сілы Беларусі, шырока распрацаваць пытанні беларускага мастацтва і садзейнічаць Наркампросу ў арганізацыі выставак, студый і г.д.". Гэтае аб'яднанне, прынаймней ў арганізацыйным плане, стала нейкім папярэднікам будучага Саюза мастакоў БССР. З гэтага аб'яднання вылучылася так званая Рэвалюцыйная арганізацыя мастакоў Беларусі (па-бел. РАМБ), якая патрабавала "новай фармальна-творчай мовы для адлюстравання сучасных працэсаў, якія адбываюцца ў краіне", куды ўвайшлі і новыя сябры, якія раней не ўваходзілі ў аб'яднанне (А.А. Бразер, А. Касцялянскі, У. Кудрэвіч, С. Юдовін, З. Гарбавец, Яфім Мінін і інш.).