Эксплікацыя працы ў калекцыі Белгазпрамбанка:

"Аголеная" Рыгора Яфімавіча Глюкмана з карпаратыўнай калекцыі ААТ "Белгазпрамбанк" была напісана ў Парыжы, дзе мастак жыў з 1924 года. Карціна адлюстроўвае адну з галоўных распрацоўваных майстрам тэм – спакуслівай жаночай галізны класічнага ўзору. У гэтым заключаны своеасаблівы парадокс мастака які апынуўся ў эпіцэнтры авангардных адкрыццяў і які застаўся чужым радыкальным пластычным навацыям і ўзрушэнню асноў акадэмічнага мастацтва.І хоць большасць майстроў Парыжскай школы ніколі не парывалі з фігуратыўнасцю і жыццяпадобнасцю, Глюкман у яе кантэксце выглядае выключна класічна і кансерватыўна.

Здаецца, мастак належыць дзвюм эпохам. Жывучы ў ХХ стагоддзі, ён натхняецца ідэальнымі выявамі Высокага Адраджэння, пракламуе сваё імкненне да захавання традыцый старых майстроў, вывучае тэхнікі нямецкіх і нідэрландскіх мастакоў ХV–ХVI стагоддзяў, а пачынаючы з 1920-х гадоў піша карціны амаль выключна на драўлянай аснове. Верагодна, таму многія яго працы з'яўляюцца своеасаблівымі рэмінісцэнцыямі хрэстаматыйных класічных узораў. У творчай спадчыне Рыгора Глюкмана можна ўбачыць перайманне ў духу гераінь антычных міфаў з карцін Тыцыяна, Веласкеса, Рэмбранта, одалисок Энгра і танцорак Дэга. Эклектыка тут - не адсутнасць адзінства стылю, але свядомае цытаванне, парад асацыяцый. «Гэта разнавіднасць манернага жывапісу, у якім майстэрства здольнае існаваць само па сабе, незалежна ад выпадковай цікавасці да сюжэту», – пісала крытыка ў 1929 годзе адносна творчасці мастака.

У гэтым кантэксце «Аголеная» Глюкмана – элегантны водгалас «Вялікай купальшчыцы» ці, як яе яшчэ называюць, «Купальшчыцы Вальпінсана» пэндзля французскага мастака-акадэміста першай паловы XIX стагоддзя Жана-Агюста-Дамініка Энгра. Рыгор Глюкман таксама паказвае мадэль са спіны, ствараючы пачуццёвы і цнатлівы партрэт жаночага цела. Не відаць ні асобы, ні патаемных спакуслівых падрабязнасцяў жаночай галізны. Толькі круглявая спіна, спусцістыя далікатныя плечы, мяккі паварот галавы, якая абапіраецца левая рука з сагнутым пэндзлем, упісаныя ў кампазіцыю з віртуознай пачуццёвай далікатнасцю.

Постаць маладой жанчыны чытаецца суцэльным залаціста-цёплым сілуэтам на трохі ўмоўным вохрыста-карычневым фоне. Каляровыя плямы і празрыстыя паўцені на смугляватай скуры ствараюць уражанне мяккай смугі, як бы якая ахутвае постаць. Здаецца, мастак "лепіць" цела сваёй цудоўнай мадэлі не пэндзлем, а цудоўным святлом з дапамогай найтонкіх каляровых пераходаў. Маляўнічыя эфекты дасягаюцца асаблівасцямі тэхнікі: выкарыстаннем драўлянай дошкі з нанесенай на яе шчыльнай белай асновы з гіпсу з даданнем мармуровай крошкі. Старанна адпаліраваны і ўтваральны бліскучую белую паверхню, гэты ляўкас забяспечваў яго жывапісу незвычайную ўнутраную светлавую насычанасць фарбавага слоя.

Глюкману ўдалося стварыць у гэтым вобразе асаблівы свет мастацкай пачуццёвасці, злучыць прамалінейнасць і загадкавасць, гранічную адчувальнасць і красамоўную недамоўленасць, мяккасць рыс, чысціню і нявіннасць са схаваным эратызмам, паэзіяй спакуслівай жаночай плоці.

У гэтай рабоце сапраўды ёсць своеасаблівая паэтыка дваістасці. У ёй натуральна ўжываюцца пераборлівая мода тых дзён (кароткая стрыжка ў стылі чарльстан, папулярная сярод гараджанак) і строгая антыкізіруючая традыцыя, выява дзяўчыны 1920-х гадоў і класічная ідэальнасць. Тое ж самае можна сказаць і аб фармальным рашэнні палатна. Паўабстрактная пластычная канструкцыя фону, сухаватыя графічныя зморшчыны тканін падкрэсліваюць сучаснасць працы, яе сувязь з мастацкімі ідэямі ХХ стагоддзя. У той час як гладкая, празрыстая, без слядоў мазка, жывапіс цела, плыўныя абрысы фігуры адсылаюць да шэдэўраў рэнесанснай і класіцыстычнай эпох.

У гэтым раздвойванні выявы ёсць адмысловае хараство, своеасаблівы вытанчаны і прадуманы мастачны эклектызм Глюкмана. У карціне злучылася ці ледзь не ўсё, што шукаў і чаму вынікаў мастак у мастацтве: высокі эратызм і тэма вечнай жаноцкасці, успаміны аб класіцы і сучасная вобразнасць, традыцыйныя тэхнікі і бездакорная імпрэза малюнка.

"Аголеная" Рыгора Глюкмана з'яўляецца таксама даволі рэдкім для беларускіх мастацкіх збораў прыкладам твора ў жанры "ню", які датуецца першай паловай ХХ стагоддзя. Выява аголенага жаночага цела атрымала шырокае развіццё ў мастацтве мастакоў-эмігрантаў, якія спасцігалі і вольна перапрацоўвалі вопыт жывапісу вялікіх еўрапейскіх майстроў.

Набыта на аўкцыёне Christie's у Лондане ў 2012 годзе."