engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1985
  • 1984
  • 1982
  • 1971

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1985

1984

1982

1971

bel Аўтаматычны пераклад

КРОК У ЗМРОК

Уладзімір Лапо 2–12 красавіка 2013
Музей сучаснага выяўленчага мастацтва

3-13.04.2013 у музее сучаснага выяўленчага мастацтва ў Мінску (пр-т Незалежнасці, 47) выстава Уладзіміра Лапо “КРОК У ЗМРОК”.

Уладзімір Лапо – творчая асоба, чыя мастацкая дзейнасць выходзіць за рамкі агульнапрынятых стыляў і кірункаў. Мастак, графік, скульптар, стваральнік інсталяцый, літаратар у адной асобе, ён увасабляе сабой кропку дотыку дэструктыўнага і творчага працэсаў, рэальнасці і выдумкі, мастацкай і аб’ектыўнай рэчаіснасці.  

Як прадстаўнік маргінальнай культуры, Уладзімір Лапо знаходзіцца на памежжы асяроддзяў, груп, сістэм, адчувае ўплыў іх супярэчных адзін аднаму нормаў і каштоўнасцяў, пры гэтым канструюе асабістую рэальнасць, крайнюю індывідуальнасць, што знаходзіць праяву ў ладзе жыцця, формах самавыяўлення, у метадах творчай дзейнасці.   

Паводле Парка, «такі чалавек няўхільна робіцца (у параўнанні з яго непасрэдным культурным асяроддзем) індывідам з больш шырокім гарызонтам, больш вытанчаным інтэлектам, больш незалежнымі поглядамі». Парк мяркуе маргінальную асобу як безумоўна станоўчы, канструктыўны элемент. Іншы сацыёлаг, Эверэт Стоунквіст, разглядае маргінальнага чалавека як ключавую асобу (key-personality) у кантактах культур. Такое разуменне асобы ў поўнай меры можна аднесці да аўтара праекта – грамадзяніна Брытаніі, вандроўцы і касмапаліту.

Выставачны праект КРОК У ЗМРОК прэзентуе творы графікі розных гадоў і скульптуры, выкананай ў тэхналогіі direct cast - прамога ліцця. Выкарыстоўваючы дадзены метад, аўтар адказваецца ад мадэлявання, папярэдняга стварэння працоўнай копіі на карысць рэальнага аб’екта. Такім чынам, ён абмяжоўвае інтэрферэнцыі, уводзіць элемент выпадковасці, вызначае меру асабістага ўмяшальніцтва ў працэс стварэння арт-аб’екта. 

Сучаснае мастацтва, валодаючы незлічонай колькасцю альтэрнатыў, выяўляе ролю выбару як валявога дзеяння, у выніку якога прэферэнцыя аддаецца таму ці іншаму ментальнаму (ідэі, канцэпту, мадэлі, фармату) альбо рэальнаму аб’екту. У дадзеным выпадку аўтар здзяйсняе такі выбар, з прычыны якого аб’ект вызначаецца і рэпрэзентуецца амаль такім, як ён ёсць. Пры гэтым у скульптуры Лапо няма месца натуралістычнасці выявы, гэта не рэдзі-мэйд, тут на першы план выходзіць эксперымент, вызначаецца эмацыйны накал працэсу стварэння і ўспрымання.

Тэхналогія прамога ліцця была вядома ў Сярэднявеччы, у пэўным сэнсе «змрочным часе», што абгрунтоўвае назву праекта. Але аўтар не робіць акцэнт на названым гістарычным перыядзе, калі і звяртаецца да катэгорыі часу, то ў зусім іншым аспекце.


Наталля Паторская,куратар выстаўкі, навуковы супрацоўнік аддзела выставак Музея сучаснага выяўленчага мастацтва