Кірунак сучаснага мастацтва arte povera (бедныя матэрыялы) узнік у шасцідзесятыя ў Італіі, як выклік элітарным мастацкім традыцыям. Рух выкарыстоўваў шырокі спектр матэрыялаў: паўсядзённыя прадметы, не прамысловыя прыродныя матэрыялы (бярвенне, зямлю, воск), будаўнічыя адходы (мяшкі, вяроўкі), як сродак стварэння твораў мастацтваў. Галоўнай задачай руху стала спроба адыходу ад галерэйнай рыначнай сістэмы. З іншага боку мастацтва arte povera супрацьстаіць мадэрнізму і тэхналогіям, супрацьпастаўляе новае старому, лічыць, што сучаснасць здольная сцерці калектыўную памяць і традыцыі.

Падыход Arte povera нагадвае тэхніку асамбляжу, адметным фактарам з'яўляецца зацікаўленасць матэрыяльнасцю і цялеснасцю. Кірунак бедных матэрыялаў не мае дакладных межаў у рэалізацыі і тэхніцы. Мастакі выкарыстоўвалі розныя медыя: малюнак, фатаграфія, перформанс, інсталяцыя і іншае. Галоўнай мэтай было захапіць і выклікаць разважанні ці рэакцыю на твор. Выкарыстанне прыродных матэрыялаў, ношанага адзення або бытавых прадметаў ставілі пад сумненне ўстояныя каштоўнасці, з'яўленні культуры спажывання і крытыкавалі індустрыялізацыю і механізацыю таго часу.

З часам уплыў руху стаў заўважным ва ўсім свеце, і сёння на хвалі цікавасці да выкарыстання бедных і натуральных матэрыялаў ва інсталяцыях і эстэтыкі arte povera праяўляецца і ў Беларусі. Беларускі мастак Васіль Васільеў працуе ў розных медыя, асноўным з'яўляецца скульптура, дзе знайшло сваё адлюстраванне напрамку arte povera. Мастак часта звяртаецца да бедных матэрыялаў або выкарыстоўвае знойдзеныя прадметы. Але прынцыпова не выкарыстоўвае матэрыялы і прадметы з відавочным значэннем і пазначаным сімвалізмам.

Прадстаўніцы з Беларусі: Раман Аксёнаў, Бісмарк, Васіль Васільеў, Галіна Васільева, Ігар Кашкурэвіч, Артур Клінаў, Алег Ладзісаў, Уладзімір Лапо, Віктар Пятроў, Ала Савашэвіч, Алесь Фалей, Юра Шуст.