Выбраныя даты:
1940
Нарадзіўся ў вёсцы Папоўшчына Магілёўскай вобласці . Усё дзяцінства Аляксей правёў у асяроддзі кніг дзякуючы бацьку, які працаваў сельскім бібліятэкарам. Асаблівую цікавасць хлопчыка выклікалі кнігі з ілюстрацыямі, а яшчэ падабаўся часопіс "Огонек", у кожным нумары якога змяшчалі рэпрадукцыі карцін вядомых мастакоў.
1962
Скончыў мастацка-графічны факультэт Віцебскага педагагічнага інстытута . "Там нам, маладым, далі крылы" , – кажа мастак, успамінаючы сваіх выкладчыкаў-мастакоў Дзежыца, Сталярова, Клікушына. Дыпломная праца была выканана ў духу сацрэалізму, які ў тыя гады вяршэнстваваў у мастацтве, – на палатне маладыя будаўнікі камунізму з энтузіязмам рамантуюць дарогу.
1964
Скончыў праходжанне тэрміновай службы ў вайсковай часці ў Печах. Даведваецца, што ў суседнім Жодзіне адкрываецца новая школа №4. Дырэктар школы сустрэў маладога настаўніка і прапанаваў весці чарчэнне і працоўнае выхаванне, запрасіў на працу і жонку Аляксея, настаўніка біялогіі, а каб маладыя спецыялісты не раздумаліся, вылучыў ім невялікі кабінет для часовага пражывання прама ў школе.
1972
Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут (цяпер Акадэмія мастацтваў ) на аддзяленне жывапісу, на курс Івана Ахрэмчыка.
Адзін з заснавальнікаў і першы кіраўнік мастацкага аб'яднання "Пагоня" .
1975
Пачынае сваю выкладчыцкую дзейнасць у Акадэміі мастацтваў .
1982-1986
З'яўляецца галоўным мастаком Мастацкага фонду Беларусі .
1990-1996
Узначальвае кафедру жывапісу Акадэміі мастацтваў .
1996
Прымае ўдзел у 2-й Рэспубліканскай выставе маладых мастакоў БССР . На ёй была прадстаўлена праца невялікага памеру, з прасценькай назвай "Узімку". Яна была напісана ў Жодзіна. Карціна вельмі спадабалася Кірылу Зялёнаму, і мастак, саступіўшы просьбе, аддаў працу і пазней не раз пашкадаваў, а сустрэўшы сябра, папрасіў яе, каб зрабіць копію. І сёння Аляксей Антонавіч успамінае: “Я так копію рабіў, што нават трэшчынкі капіраваў штучна. Там бярозкі каля земляробчага інстытута, яны мне так грэюць душу. Ёсць карціны, якія не прадаюцца” . Ужо доўгія гады гэтая праца займае свой куток у душы мастака і ў яго майстэрні.
1992
Узнагароджаны медалём Францыска Скарыны .
1989, 1995
Асабіста адмовіўся ад званняў "Заслужаны мастак БССР" і "Заслужаны мастак Беларусі" у якасці пратэсту супраць кантролю дзяржавы над мастацтвам і супраць палітыкі Лукашэнкі.
Мастак выстаўляецца на прэстыжных пляцоўках Мінска і замежжа. Яго творы захоўваюцца ў музеях Беларусі, Польшчы, Вялікабрытаніі, ЗША.
-
Мастак аб сваёй практыцы:
"Я не камерцыйны мастак. Свабодны мастак – гэта вольны мастак, у яго палёт душы, ён піша, што на душу лягла, але больш за ўсё адгукаюся на праблемы сацыяльнага характару".