engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1986
  • 1985
  • 1982
  • 1977
  • 1976
  • 1974
  • 1972
  • 1971
  • 1970
  • 1969
  • 1962
  • 1960
  • 1958
  • 1956
  • 1954
  • 1953
  • 1952
  • 1937
  • 1932
  • 1930
  • 1927
  • 1925
  • 1921
  • 1920
  • 1919
  • 1912
  • 1891

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2006

2005

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1986

1985

1982

1977

1976

1974

1972

1971

1970

1969

1962

1960

1958

1956

1954

1953

1952

1937

1932

1930

1927

1925

1921

1920

1919

1912

1891

bel Аўтаматычны пераклад

Аляксандр Камароў

1971

Мастак, відэамастак.

Сузаснавальнік і арт дырэктар праграмы мастацкіх даследаванняў і міжнароднай рэзідэнцыі Air Berlin Alexanderplatz.

Жыве і працуе ў Берліне.

Выбраныя падзеі

Выбраныя серыі твораў

Выбраныя творы

Асацыяваныя ўстановы

Артыкулы на KALEKTAR

Спадарожныя дакументы

Выбраныя даты:

1971

Нарадзіўся ў Гродне (БССР, сёння Рэспубліка Беларусь).

Да 1989 года вучыцца ў Глебаўскім вучылішчы.

З 1992 па 1997 вучыцца ў Акадэміі мастацтваў у Познані (Польшча).

З 1998 па 2000 вучыцца ў The Rijksakademie van Beeldende Kunsten у Амстэрдаме (Галандыя).

Аляксандр Камароў – мастак, які працуе з відэа, тэкстам, інсталяцыяй і фатаграфіяй, які даследуе тэмы мовы і часу ў розных кантэкстах.

Мастак скрупулёзна вывучае цікавыя для яго тэмы, будзь то будынкі Палацаў Рэспублікі ў Мінску і Берліне, свой пашпарт (35g, 2005) або дзейнасць вуглездабыўнай кампаніі. Яго відэа-працы захоўваюць павольны тэмпа-рытм, уважлівыя да дэталяў і прадмету даследавання. Тэма мовы, галасоў і дыялогу раскрыта ў многіх яе відэаработах, напрыклад, у інтэрв'ю з таксістамі падчас падарожжа па Будапешце або ў дыялогах аб прыдуманых і выміраючых словах у беларускай мове ў прасторы цяпліцы са знікаючымі відамі раслін (Poalipaduazenije, 2013).

Аляксандр Камароў працуе ў розных медыя: фатаграфія, калаж, відэа, інсталяцыя, перформанс і іншыя. Для ўсіх яго твораў характэрна стрыманае і ўдумлівае апавяданне, даследчы падыход і перфекцыянізм у выкананні.

Аб маніпуляцыі рэальнасцю, успрыманнем, аб маніфестацыі ўлады і яе гістарычным перайначванні ідзе гаворка ва ўсіх праектах мастака аб архітэктуры.

У серыі "Апусканне рэальнасці / Без назвы" (Immersion of Reality / No title, 2002-2004) аб'ектам вывучэння мастака становіцца Палац Рэспублікі ў Мінску. Да таго часу Камароў жыў у розных заходнееўрапейскіх краінах. Вяртаючыся ў Мінск ён, з аднаго боку, назіраў, як манументальнасць сучаснай мінскай архітэктуры звязана з рэпрэсіўнасцю дзяржаўнай сістэмы, а з другога - якімі здагадкамі і клішэ напоўнены рэпартажы заходніх медыя пра Беларусь: «Я захацеў захаваць Дворец у памяці як аб'ект з мінулага і стаў рабіць мадэль. Аднак планы Палаца мне не ўдалося займець, і таму я пачаў чарціць і прыдумляць іх нанова, увайшоўшы ў ролю дойліда. На адным фотамантажы я «выразаў» глыбу Палаца, каб атрымаць уяўленне аб аб'ёме, які запаўняецца ім у гарадской прасторы ў непасрэднай набліжай ад малапавярховай гістарычнай забудовы. Іншы фотамантаж паказвае ўяўны гіпертрафавана выцягнуты ўверх Палац-хмарачос. Гледачоў гэта выява ніколькі не здзіўляе, многія прымаюць яе за фатаграфічную дакладнасць. У Еўропе існуе столькі міфаў і прадузятасці пра Беларусь, што скажэнні фотамантажу лёгка ўспрымаюцца як адлюстраванне рэальнасці».

Адпаведнасцю беларускаму палацу стаў Берлінскі Палац рэспублікі ў фільме Камарова "Убачымся ў Дыснэйлэндзе" (See You in Disneyland, 2006). Тут мастак рэгістраваў і захоўваў настроі вакол ужо напаўразбуранага сімвала ўлады ГДР. Гістарычныя падзеі, якія прывялі да зносу Палаца, у нейкай меры паўплывалі і на яго ўласную біяграфію, зрабілі магчымым яго намадызм як мастака. "Тое, што адкінула гісторыя, збіраю я", - каментуе ён свой падыход. Пасля выставы ў Швейцарыі мадэль Берлінскага Палаца рэспублікі, якую Камароў паказваў разам з відэа, была скрадзеная і, магчыма, служыць зараз камусьці ў якасці прыватнага Дыснэйлэнду.

Мастак працягвае ствараць праекты аб архітэктуры: так у 2007 годзе ён стварыў фільм "Аб перакладзе: празрыстасць/Акустычная архітэктура" (On Translation: Transparency/Architecture Acoustique) пра празрысты купал Рэйхстага і яго сімвалізм.