Па Варшаве раскідана каля 400 каплічак — невялікіх культавых збудаванняў з выявай Ісуса Хрыста, Дзевы Марыі або каталіцкіх святых. Іх размяшчаюць у дварах жылых дамоў, у арках, на лесвічных клетках. Нягледзячы на ​​тое, што капліцы і прыдарожныя крыжы з’явіліся ў Польшчы з прыходам хрысціянства, большасць варшаўскіх святынь узнікла падчас Другой сусветнай вайны. У горадзе дзейнічала каменданцкая гадзіна, адмяняліся рэлігійныя святы. Людзі, не маючы магчымасці прысутнічаць на вячэрняй службе ў цэрквах і баючыся абстрэлаў, будавалі ў дварах невялікія капішчы. Каплічкі былі месцам згуртавання людзей, магчымасцю сабрацца на малітву ва ўмовах акупацыі. Вакол каплічкаў у тыя гады хадзілі паданні аб іх цудадзейнай сіле. Паводле адной легенды, на вуліцы Нарбута ў мікрараёне Стары Мокотаў падчас абстрэлу ўцалелі толькі тыя, хто маліўся каля каплічкі.

Большасць з гэтых збудаванняў не ўключаны ў муніцыпальны рэестр помнікаў, таму яны фармальна не лічацца помнікамі. Гэта значыць, што іх ахоўваюць і ўпрыгожваюць штучнымі або жывымі кветкамі, ілюмінацыяй і свечкамі толькі жыхары дамоў.

У апошнія гады цікавасць да каплічкаў павялічылася з-за турыстаў і маладых прыезджых жыхароў. У сувязі з гэтым забудоўшчыкі часта кансервуюць старыя святыні падчас рамонту або пераносяць іх у іншае месца. Нягледзячы на ​​гэта, некаторыя каплічкі былі разбураныя або знаходзяцца ў крытычным стане, таму што ўлады не да канца разумеюць іх культурную і сацыяльную каштоўнасць.

https://dzemalion.com/varshavskie-kaplichki