Творчасць Аляксандра Данілкіна рэфлексуе на тэму сучаснай палітыкі, адносін улады, смерці. Яго прызма гэта гісторыя і культурныя катаклізмы Беларусі. Яшчэ падчас вучобы ў Менску мастак выступаў супраць дзяржаўнай сістэмы і спрабаваў змагацца з цэнзурай, уведзенай універсітэтам. Пасля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года прыняў актыўны ўдзел у пратэстах, пасля шматлікіх пагроз з боку рэктара Акадэміі быў адлічаны за апазіцыйную дзейнасць. Данілкін быў вымушаны пакінуць Беларусь, каб захаваць сваю бяспеку.

У сваіх працах мастак вяртаецца да грамадскага і асабістага досведу, выкарыстоўвае фальклорныя і гістарычныя элементы айчыннага мастацтва як спосаб вызначэння для пошуку і выражэння сапраўднага „беларускага я“. У яго арсенале багаты набор тэхнік: жывапіс, алейная манатыпія, асамбляж, скульптура, site-specific інсталяцыі, рэдзі-мэйд.

Жыве і працуе ва Ўроцлаве, Польшчы.

Дзякуючы сваёй дзейнасці ў Польшчы, я ў поўнай меры выкарыстоўваю свабоду, у якой мне было адмоўлена столькі гадоў.