engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1985
  • 1984
  • 1982
  • 1971

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1985

1984

1982

1971

bel Аўтаматычны пераклад

Вуліца Слабасці

Леся Пчолка 28 красавіка – 18 чэрвеня 2022
Галерэя Гюнтэра Граса ў Гданьску

Выбраныя серыі твораў

Выбраныя творы

Слабада вул

29 IV 2022 г. – 19 VI 2022 г

Месца правядзення: галерэя Гюнтэра Граса ў Гданьску (Польшча)

Мастак: Леся Пчолка

Куратар: Ганна Лазар

Выстава Лесі Пчолкі ў галерэі Гюнтэра Граса ў Гданьску — гэта спроба сутыкнуцца з досведам беларускага грамадзянскага паўстання пасля фальсіфікацыі прэзідэнцкіх выбараў і рэпрэсій, якія ўзніклі ў выніку гэтага. Над сваёй выставай мастачка працавала больш за паўгода; тым часам Расея ўварвалася ва Украіну. Украіна дае адпор, яе мірнае насельніцтва бязлітасна забіваецца расійскімі салдатамі. Маральных і прававых доказаў генацыднага характару расейскай дзейнасьці становіцца ўсё больш. Тым не менш, беларуская траўма не спынілася, пераважная большасць палітвязняў яшчэ вызваленая, шмат людзей у эміграцыі, але прапаганда працуе на поўную моц.

Лесі Пчолкі “Вуліца Слабасці” прыглушана. Мастак спрабуе знайсьці сродкі для выяўленьня працэсаў, якія цяжка спасьцігнуць і якія тычацца стасункаў паміж дзяржаўнымі адміністратарамі і беларускім грамадзтвам. Гэтыя адносіны нават перасталі грунтавацца на рэпрэсіўных законах, дасягнуўшы замест гэтага стадыі гвалту і тэрору. Што можа быць адлюстраванне такіх адносін? Фільмы, фатаграфіі, сведчанні сведак, выявы збітых людзей, безумоўна, уваходзяць у сферу дзейнасці мастака; аднак для патрэб выставы Леся стварае інсталяцыю, адсылаючы да, здавалася б, нейтральных аб’ектаў, якія можна сустрэць падчас прагулкі. Яна паказвае падстаўкі для газет і сцягоў, а таксама ўпрыгожаныя падставы вулічных ліхтароў на цэнтральнай вуліцы Мінска, якія шмат разоў пераймяноўваліся на вуліцы, дзе яны стаялі дзесяцігоддзямі. У назве сваёй выставы мастачка робіць прапанову, адэкватную сучаснасці. Гэтыя адчужаныя аб’екты – магчыма, за выключэннем ліхтарнага слупа, які выпадае з асацыяцыі з «інструментамі прапаганды», усё яшчэ спасылаюцца на працяг вопыту з часоў СССР – яны сталі знакам замарожанай публічнай прасторы. , прастора, падрыхтаваная для ўвекавечання паслання сілы. Пасярод гнятлівай архітэктуры, паміж газетамі з іх жорсткімі паведамленнямі, ёсць партрэты людзей, якія жадаюць выказаць свае перакананні, нягледзячы на пагрозу. Гэта фатаграфіі, зробленыя з дапамогай аплікацый, якія закрываюць твары тых, хто пратэстуе, але мусіць абараніць сябе ад помсты ўлады. Маска мае форму аркуша паперы фармату А4. Гэтая самая простая, універсальная форма стала сімвалам пратэсту. У вокны вывешвалі белыя аркушы паперы, калі ўзмацніліся рэпрэсіі за вывешванне сцягоў.

Мастацтва Лесі Пчолкі не служыць ні прапагандзе, ні спробе чытаць лекцыі аб тым, што такое пабудова таталітарнай дзяржавы; аднак гэта выказванне пра грамадскія настроі ў Беларусі, пабудаванае ў сферы мастацтва. Гэта няпростая выстава. Бо досьвед нашых суседзяў няпросты. Калі мы адкрываемся іх гісторыям, мы не толькі дэманструем салідарнасць, але і набываем веды. Механізмы, якія дзейнічалі ў гэтых частках свету, якія здаюцца далёкімі, незаўважна праніклі ў месцы, якія мы лічым блізкімі.

Ганна Лазар