engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1985
  • 1984
  • 1982
  • 1971

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1985

1984

1982

1971

Past Garden

18 мая – 9 чэрвеня 2023
Варшава, Польшча
Персанальная выстава Рамана Камінскага, якая прайшла ў галерэі HOS у Варшаве.

Выбраныя серыі твораў

Выбраныя творы

Артыкулы на KALEKTAR

На выставе «Past Garden» прадстаўлены творы беларускага мастака Рамана Камінскага (1988), якія сталі вынікам працы мастака з асабістымі пачуццямі апошніх месяцаў. Як і многія беларусы, Раман перажыў двайную эміграцыю пасля расейскага ўварвання ў лютым 2022 года. У той час ён ужо жыў у Кіеве, пазней пераехаў у Грузію, а потым у Францыю. Да гэтага дадалася асабістая трагедыя — страта маці, на пахаванні якой ён не здолеў прысутнічаць з-за палітычнай сітуацыі ў Беларусі.

У сваёй мастацкай практыцы Раман Камінскі сінтэзуе тэхнікі і колеры розных стыляў і эпох. Яго творчасць — гэта пастаянны эксперымент з выкарыстаннем розных медыяў (жывапіс, графіка, скульптура, музыка, танец), але галоўнай тэмай застаецца штодзённасць і яе псіхалагізм.

У працах, прадстаўленых на выставе, важным з'яўляецца кантрапункт паміж тэматыкай і спосабам рэалізацыі. Гэта датычыцца надзвычай вусцішнага і напоўненага болем зместу твораў, які кантрастуе з яркай, насычанай колеравай гамай. Менавіта гэты кантрапункт стварае расколiну, якая з'яўляецца нібы парталам да пакутлівых эмоцый мастака. Сам партал узмацняецца маштабнасцю твораў, дамінантная манументальнасць якіх, як метафара сілы ўнутраных траўматычных і драматычных перажыванняў, уплывае на аўтара і гледача.

Усе працы з гэтай серыі былі створаны ў рамках рэзідэнцыі ў французскім горадзе Фантэўро, дзе мастак атрымаў будынак сярэднявечнага касцёлу з каменнымі сценамі, фактура якіх адбілася на палотнах. Ствараючы аўтапартрэты, Раман літаральна пагружаўся ў пачуццё ўласнай траўмы, прэпараваў яго, а на апошніх этапах малявання ўпрыгожваў яркімі кветкамі.

Калі перафразаваць словы мастака, гэты збор твораў — яго пошук і спроба пазбегнуць уласнага болю. У працэсе мастацтва стала для яго тэрапеўтычным рытуалам.