engrus
  • 1
  • 4
  • А
  • Б
  • В
  • Г
  • Д
  • Е
  • Ж
  • З
  • І
  • К
  • Л
  • М
  • Н
  • О
  • П
  • Р
  • С
  • Т
  • У
  • Ў
  • Ф
  • Х
  • Ц
  • Ч
  • Ш
  • Ю
  • Я

1

4

А

Б

В

Г

Д

Е

Ж

З

І

К

Л

М

Н

О

П

Р

С

Т

У

Ў

Ф

Х

Ц

Ч

Ш

Ю

Я

Прамень

1927–1932
"Луч" (Прамень) — савецкае мастацкае аб'яднанне, якое існавала з 1929 па 1932 год у горадзе Мінску.Удзельнікі аб'яднання ставілі перад сабой мэту папулярызацыі і прасоўвання рэвалюцыйнага (як у сюжэтным, так і ў плане выканання) і наватарскага авангардысцкага мастацтва ў БССР.Займаліся арганізацыяй мастацкіх выставак і іншых мерапрыемстваў, прысвечаных выяўленчаму мастацтву, у Мінску і іншых гарадах БССР.

Грамадства "Прамень" ставіла сваёй мэтай «перабудову бытавых асноў шляхам набліжэння мастацтва да практычных патрабаванняў самога жыцця і шляхам крытыкі адмоўных бакоў побыту; садзейнічаць развіццю індустрыялізацыі, ужываючы тэхніку графічнага выяўлення, блізкую да аблягчэння масавай вытворчасці прадукцыі мастацтва і прамысловасці, а таксама канструктуючы ўдасканаленыя праекты і агітуючы такія на сваіх выставах і ў жыцці; адлюстраванне ў сваёй творчасці дасягнення пралетарыяту.

-

Выпіска з маніфеста А.Ахола-Вало аб прычынах стварэння аб'яднання:

"...разыходжанне ў галіне фармальных шуканняў, падпарадкаванне УАМ (Усебеларуская асацыяцыя мастакоў) старым традыцыям дарэвалюцыйнага перыяду і як вынік гэтага, адсутнасць належнага падыходу да патрабаванняў сучаснасці, бяздзейнасць Таварыства, адсутнасць культуры ўнутры асацыяцыі, імкненне УАМ рэвалюцыянізаваць дух мінулага..."

  • -

  • Умовы ўступлення і сяброўства былі максімальна дэмакратычнымі, па прынцыпе вольных мастакоў у Еўропе. У "Прамень" маглі быць прыняты людзі, дзейнасць якіх прызнаецца карыснай для грамадства, членам таварыства можа стаць любы, хто знайшоў сябе ў той ці іншай сферы выяўленчага мастацтва і згодзен са Статутам аб'яднання.

  • -

  • У 1929 годзе ў Мінску адбылася трэцяя Усебеларуская мастацкая выстава, дзе таварыства "Прамень" было прадстаўлена работамі Аляксандра Ахола-Вало, Оскара Марыкса, Уладзіміра Бохана, Фёдара Выхадцава, Тэадора Гальмаджэяна, Паўла Гудкоўскага, Івана Разанава і інш. 137 работ, сярод якіх аўтарству Ахола-Вало належалі 33.