Аўтарскі каментар:
Пасля фальсіфікацыі прэзідэнцкіх выбараў Аляксандра Лукашэнкі цяжка сачыць за часам. Адлік дзён ператварыўся ў адлік месяцаў. Назіраючы за сітуацыяй з польскага пункту гледжання, мы захапляемся салідарнасцю, настойлівасцю і мужнасцю грамадзян, якія змагаюцца з рэжымам. Я з Беларусі, даўно жыву ў Мінску, і ўсе падзеі, звязаныя з гэтай краінай, мне асабліва блізкія.
Рэвалюцыя - гэта сіла пратэстоўцаў. Нядаўна ў Польшчы пачаліся масавыя акцыі пратэсту. Пратэсты ў Польшчы асацыююцца з барацьбой за правы жанчын і агульным супраціўленнем дзеянням уладаў. І ў Беларусі, і ў Польшчы ёсць агульная рыса - рэвалюцыя - гэта жанчына.
Паўтара месяца таму я папрасіла некалькіх сяброў з Беларусі - мастакоў, актывістаў, з некаторымі з якімі пазнаёміўся дыстанцыйна - напісаць мне лісты. Я ветліва і дакладна спыталася ў іх, бо не ведала, што яны адчуваюць, хочуць яны мне адказаць ці што -небудзь сказаць.
Лісты, якія я атрымлівала, аказаліся чулымі і кранальнымі, але расказваюць тую ж гісторыю. Пра страх, пра гвалт, пра пачуццё салідарнасці. Дзякуй за сілу дзейнічаць, за смеласць і сілу выказацца пра тое, што адбываецца зараз, і за тое, што вы змаглі сабраць усе свае эмоцыі ў адну літару. Я ведаю, як цяжка можа быць у гэтыя дні.
Словы маіх сяброў з Беларусі гучалі як галасы маіх сяброў з Польшчы, якія таксама актыўна працуюць у сферы культуры і мастацтва. Яны падзяляюць агульныя інтарэсы, але іх падзяляе адлегласць. Нягледзячы на тое, што гэтыя дзяўчаты ніколі не сустракаліся, гэтыя лісты стварылі паміж імі нечаканую сувязь на вельмі асабістым узроўні.
Падводзячы вынік праекта, я хацела бы падзяліцца з вамі самым кароткім, але найбольш канцэнтраваным лістом, які да гэтага часу стаў неверагодна важным:
"Я не думаю, што боль ад таго, што ідзе далёка, менш, таму мы ўсе ідзём па гэтай трансфармацыі калідора, наколькі можам. Мне вельмі хочацца верыць, што ўсё гэта хутка разваліцца - не праз год, не праз два гады, калі раны нацыі будуць незагойныя. Маша Мароз"