Гісторыя разгортваецца вакол двух хлопчыкаў у асяроддзі постсавецкага гарадскога ландшафту, які віртуальна ўзноўлены па памяці відаў з кватэры, у якой я вырас. Два хлопчыкі, падобна мне і майму брату, глядзяць на неба праз дыскавод, зараз прымітыўная прылада ранняй кампутарнай тэхналогіі. Мае дзіцячыя ўспаміны пра гэтае трапятанне суправаджаюць мяне на працягу ўсяго жыцця. Я хацеў бы застацца назаўжды дзіцем і захаваць гэтую наіўную дзіцячую дзівоснасць унутры сябе.
Дэталі працы распаўсюджваюцца на мікра- і макраўзроўні, ад сотняў казурак у лістоце да планетарнай падзеі, якая ахутвае неба. Маленькія светлавыя зацьменні пад дрэвамі адсылаюць да аптычнага эфекту, які можна заўважыць падчас частковага сонечнага зацьмення. Маленькія адтуліны паміж лісцем дрэва фармуюць мільёны пунктаў і, такім чынам, праецыруюць выявы сонечнага зацьмення. У звычайныя дні мы часам бачым гэтыя светлавыя плямы пад дрэвамі - насамрэч гэта праекцыі сонца. У Eclipse карона сонца і зоркі на небе нагадваюць поўнае сонечнае зацьменне, якое было відаць у Сабралі, дзе быў атрыманы доказ тэорыі адноснасці 29 мая 1919 года.