engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1985
  • 1984
  • 1982
  • 1971

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1985

1984

1982

1971

bel Аўтаматычны пераклад

Лявон Тарасевіч

1957

Мастак.

Лявон Тарасевіч з'яўляецца жывой легендай у сучасным беларускім мастацтве.

Выбраныя падзеі

Выбраныя творы

Артыкулы на KALEKTAR

Спадарожныя дакументы

Выбраныя даты:

14 сакавіка 1957

Нарадзіўся ў Валілах на Падляшшы (Польшча).

Лявон Тарасевіч з'яўляецца жывой легендай у сучасным беларускім мастацтве. Які нарадзіўся і жыве на Падляшшы, будучы прадстаўніком беларускай этнічнай меншасці ў Польшчы, ён заўсёды падкрэсліваў сваю нацыянальную прыналежнасць, а яго актыўная мастацкая і палітычная пазіцыя ўяўляе сабой прыклад пашыранага разумення межаў нацыянальнай культуры.

Нарадзіўся на Падляшшы ў вёсцы Валілы, недалёка ад мяжы Беларусі (рэгіён у значнай ступені населены этнічнымі беларусамі). Гаворыць на беларускай і пазіцыянуе сябе як этнічнага беларуса.

Вучыўся ў Акадэміі прыгожых мастацтваў у Варшаве (факультэт жывапісу ў студыі прафесара Т. Дамініка, 1979-1984 гг.).

Мастак жыве ва ўсходняй Польшчы, у роднай вёсцы Валілы, таму ў яго творчасці такія выразныя матывы прыроды.

Тарасевіч прадстаўляў Польшчу на Біенале ў Венецыі ў 2001 г., біенале ў Сан-Паўлу. Карціны Тарасевіча знаходзяцца ва ўсіх буйных польскіх калекцыях і ў многіх замежных (у музеях Амерыкі, краін Скандынавіі, Грэцыі, Карэі і інш.).

Творы Тарасевіча – гэта наватарская творчая квінтэсенцыя польскага пейзажа, хаця ў апошнія гады мастака больш займаюць чыстыя каляровыя эксперыменты. З часам яго жывапісная стыхія захоплівае і элементы архітэктуры: сцены, столі, падлогі, калоны (у 1995 годзе мастак распісвае калоны Віцебскага мастацкага музея ў Віцебску). Работы Тарасевіча адрозніваюцца каларыстычнай і кампазіцыйнай строгасцю. Рытмічныя кампазіцыі каляровых палос, намаляваныя прама на столі ці сценах, ствараюць візуальны эфект, які дазваляе як бы пракрасціся ўнутр твора.

Гіганцкім мастацкім жэстам Тарасевіча стала выстава ў Цэнтры сучаснага мастацтва Уяздоўскі Замак у Варшаве, дзе мастак зрабіў адну вялізную жывапісную працу з каляровага бетону, якой запоўніў цэлы паверх замка плошчай каля 500 кв. м.

З 1996 г. Тарасевіч з'яўляецца прафесарам жывапісу ў акадэміі ў Варшаве (кіраўнік Malstudios).

Тарасевіч удастоены прэміі Фонду Культуры Польшчы. Абгрунтоўваючы сваё рашэнне, спецыялісты Фонду адзначылі ў афіцыйным камюніке, што Тарасевіч «сваёй творчасцю ўжо больш за дваццаць гадоў кідае выклік як традыцыйнаму разуменню жывапісу, так і любому канвенцыйнаму падыходу да мастацтва. Свае інспірацыі навакольным светам ён пераводзіць у плоскасць абстракцыі, надаючы ім універсальны характар».

Тарасевіч вядзе вялікую грамадскую працу, знаходзіцца ў пастаянным кантакце з рэлігійнымі і нацыянальнымі арганізацыямі, маладзёжнымі рухамі і рознымі культурнымі цэнтрамі. Удастоены многіх прызоў, узнагарод, дыпломаў [1].

У верасні 1995 года Лявон Тарасевіч прыехаў у Віцебск для ўдзелу ў фестывалі сучаснага мастацтва In-formation. Мастак абраў для свайго роспісу магутныя вертыкальныя шматкутнікі калон Мастацкага музея і распісаў іх алеем рытмічнымі палосамі, перамяжоўваючы лініі кветак охры, белага і чорнага. Гэта была праграмная маніфестацыя архітэктурнага жывапісу Тарасевіча, у якой раскрыўся яго механізм канструктыўнага прынцыпу рытмічнага паўтору, які пазней неаднаразова рэалізаваўся ў яго манументальных творах.

Віцебскага твора Лявона Тарасевіча сёння не існуе. Першапачаткова твор ствараўся як часовы, але арганізатарам фестывалю і экспертам удалося ўгаварыць дырэкцыю на ўключэнне роспісу ў пастаянную экспазіцыю, і затым на працягу амаль 12 гадоў весці барацьбу з дырэкцыяй, некаторымі незадаволенымі наведвальнікамі і гарадскімі ўладамі супраць знішчэння працы. У 2007 годзе роспіс быў зафарбаваны падчас рамонту без узгаднення, рашэннем новага дырэктара інстытуцыі.

Нататкі:

[1] artdic.ru