Выбраныя даты:

1940

Нарадзіўся ў вёсцы Папоўшчына Магілёўскай вобласці . Усё дзяцінства Аляксей правёў у асяроддзі кніг дзякуючы бацьку, які працаваў сельскім бібліятэкарам. Асаблівую цікавасць хлопчыка выклікалі кнігі з ілюстрацыямі, а яшчэ падабаўся часопіс "Огонек", у кожным нумары якога змяшчалі рэпрадукцыі карцін вядомых мастакоў.

1962

Скончыў мастацка-графічны факультэт Віцебскага педагагічнага інстытута . "Там нам, маладым, далі крылы" , – кажа мастак, успамінаючы сваіх выкладчыкаў-мастакоў Дзежыца, Сталярова, Клікушына. Дыпломная праца была выканана ў духу сацрэалізму, які ў тыя гады вяршэнстваваў у мастацтве, – на палатне маладыя будаўнікі камунізму з энтузіязмам рамантуюць дарогу.

1964

Скончыў праходжанне тэрміновай службы ў вайсковай часці ў Печах. Даведваецца, што ў суседнім Жодзіне адкрываецца новая школа №4. Дырэктар школы сустрэў маладога настаўніка і прапанаваў весці чарчэнне і працоўнае выхаванне, запрасіў на працу і жонку Аляксея, настаўніка біялогіі, а каб маладыя спецыялісты не раздумаліся, вылучыў ім невялікі кабінет для часовага пражывання прама ў школе.

1972

Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут (цяпер Акадэмія мастацтваў ) на аддзяленне жывапісу, на курс Івана Ахрэмчыка.

Адзін з заснавальнікаў і першы кіраўнік мастацкага аб'яднання "Пагоня" .

1975

Пачынае сваю выкладчыцкую дзейнасць у Акадэміі мастацтваў .

1982-1986

З'яўляецца галоўным мастаком Мастацкага фонду Беларусі .

1990-1996

Узначальвае кафедру жывапісу Акадэміі мастацтваў .

1996

Прымае ўдзел у 2-й Рэспубліканскай выставе маладых мастакоў БССР . На ёй была прадстаўлена праца невялікага памеру, з прасценькай назвай "Узімку". Яна была напісана ў Жодзіна. Карціна вельмі спадабалася Кірылу Зялёнаму, і мастак, саступіўшы просьбе, аддаў працу і пазней не раз пашкадаваў, а сустрэўшы сябра, папрасіў яе, каб зрабіць копію. І сёння Аляксей Антонавіч успамінае: “Я так копію рабіў, што нават трэшчынкі капіраваў штучна. Там бярозкі каля земляробчага інстытута, яны мне так грэюць душу. Ёсць карціны, якія не прадаюцца” . Ужо доўгія гады гэтая праца займае свой куток у душы мастака і ў яго майстэрні.

1992

Узнагароджаны медалём Францыска Скарыны .

1989, 1995

Асабіста адмовіўся ад званняў "Заслужаны мастак БССР" і "Заслужаны мастак Беларусі" у якасці пратэсту супраць кантролю дзяржавы над мастацтвам і супраць палітыкі Лукашэнкі.

Мастак выстаўляецца на прэстыжных пляцоўках Мінска і замежжа. Яго творы захоўваюцца ў музеях Беларусі, Польшчы, Вялікабрытаніі, ЗША.

-

Мастак аб сваёй практыцы:

"Я не камерцыйны мастак. Свабодны мастак – гэта вольны мастак, у яго палёт душы, ён піша, што на душу лягла, але больш за ўсё адгукаюся на праблемы сацыяльнага характару".