Мастак, фатограф, пісьменнік, журналіст, выдавец, арт-крытык. Таксама працуе ў кіно як кінадраматург, сцэнарыст і мастак-пастаноўшчык. Заснавальнік і галоўны рэдактар медыяпраекта pARTisan. Арганізатар арт-хутара Каптаруны.

Арганізатар і ўдзельнік суполкі "БЛО", удзельнік выставак групы "Форма".

Маніфеставаў прадстаўніка беларускай культуры як вобраз сучаснага партызана.

Сумесна з Віктарам Пятровым і Дзянісам Раманоўскім арганізаваў міжнародны фестываль перформансу "Навінкі", з Таццянай Новікавай - фестываль відэаарта.

Першапачаткова выступаў на выставах як жывапісец і акцыяніст, у 1990-х стаў працаваць з аб'ектамі і інсталяцыямі. У 2000-я Клінаў пачынае займацца фатаграфіяй, публіцыстыкай і літаратурай.

Ад экспрэсіянісцкага жывапісу Артур Клінаў прыйшоў да сац-арту, які пераасэнсоўвае і іранізуе над савецкім мінулым. Іронія і настальгія з'яўляюцца, мабыць, галоўнымі маркерамі аб'ектаў, усталёвак і раманаў мастака, няхай гэта будзе валізкі запоўненыя культавымі кнігамі, шпакоўні з беларускай мэблі пачатку 20 стагоддзі або «Партызанскі буцік» – перасоўная інсталяцыя, створаная ў выглядзе крамы прадметаў савецкага. У фатаграфічным і літаратурным праекце "Мінск – горад Сонца" Артур Клінаў пераасэнсоўвае архітэктоніку беларускай сталіцы, якая паўстае ў выглядзе маштабнай інсталяцыі-атракцыёна, дзе архітэктура ўвасабляе сабой дэкарацыю "вялікай утопіі" ці "вароты" ў СССР. З масавымі культурнымі кодамі і архітэктурнымі дэкарацыямі мастак працуе ў серыях твораў з саломы.

У апошнія гады мастак адчувае вялікую цікавасць да працы ў кіно, дзе ўжо як мастак-пастаноўшчык, стварае "рэальныя" дэкарацыі. І дзе, як у фільме "Масакра" (2010, рэжысёр: Андрэй Кудзіненка) можна ўбачыць дынаміку адыходу ад выяўленчасці, якая ў сімвалічнай форме выявілася ў спаленні саламяных твораў аўтара.

Жыве і працуе ў Менску.

-

Спасылкі:
Персанальны сайт Артура Клінава .