Выбраныя даты:

7 студзеня 1900

Нарадзіўся ў Смілавічах Ігуменскага павета Мінскай губерні (Расійская Імперыя, зараз г.п. Смілавічы Чэрвеньскага р-на Мінскай вобласці)

1913

Пачатковую мастацкую адукацыю атрымаў у віленскай Малявальнай школе.

1914

Захапіўся ідэямі сіянізму і з'ехаў у Палестыну. Амаль два гады Файбіш-Шрага жыў і працаваў у кібуцы (сельскагаспадарчай камуне).

1916

Паступіў у іерусалімскую Школу мастацтваў і рамёстваў Бецалель, дзе прадоўжыў сваю мастацкую адукацыю.

1918-1920

Служба ў брытанскім войску.

1920

Пачынаючы мастак прадставіў свае творы на выставе, арганізаванай мэрам Іерусаліма.

1920-х

Едзе ў Еўропу, каб працягваць сваё навучанне.

1923

Займаецца ў Берліне пад кіраўніцтвам Макса Лібермана, аднаго з вядомых прадстаўнікоў мастацкага аб'яднання Берлінскі Сэцэсіён.

1924

Пераехаў у Францыю, у Парыж. Увайшоў у кола сучасных мастакоў, аднавіў знаёмства і падтрымліваў адносіны з жывапісцам Хаімам Суціным, шмат пісаў і рэгулярна прымаў удзел у выставах Салона Незалежных (у 1925–1927, 1930, 1933, 1937, 1940 гадах).

1931

Атрымаў французскае грамадзянства.

1933–1938

Паралельна з жывапісам актыўна працаваў у галіне мастацкага тэкстылю: захаваліся эскізы тканін, створаныя ім для дома мадэляў Вольгі Олбі, з якім мастак цесна супрацоўнічаў.

1939

З пачаткам Другой сусветнай вайны, быў прызываны на ваенную службу, аднак неўзабаве, армія была распушчана. Баючыся нацысцкіх рэпрэсій, Царфін разам з сям'ёй хаваўся ў французскай правінцыі, пераязджаючы з горада ў горад. Уладальнік дома ў Парыжы, дзе ў Царфіных да вайны была кватэра, пазбавіўся рэчаў жыхароў, якія з'ехалі. Сямейны архіў, каля трохсот жывапісных і графічных твораў Файбіша-Шрагі Царфіна, створаных да 1940 года, і невялікая калекцыя работ яго сяброў-мастакоў бясследна зніклі.

1941-1944

Нягледзячы на ​​вельмі цяжкую сітуацыю, у гады вайны мастак дэмабілізуецца і ўдзельнічае ў Руху Супраціву, працягваў пісаць і выстаўляцца:

1941

Выстава ў галерэі Нотр-Дам у Грэноблі;

1942

Выстава ў Прытулку Мастакоў (Foyer des Arists) у Ліёне; выстава ў ліёнскай галерэі Фальклор (Folklore);

1944

Пасля вызвалення Францыі, у Грэноблі адбылася першая персанальная выстава твораў Царфіна.

У паваенны перыяд да мастака прыйшла вядомасць.

1947

Пераехаў у маленькі горад Роні-су-Буа пад Парыжам, дзе застаўся жыць да канца сваіх дзён. Жыццё ў пасляваеннай Францыі, разбуранай і разрабаванай нацыстамі, было вельмі складаным, але менавіта ў гэты час Царфін вырашае рушыць услед радзе свайго старэйшага сябра Хаіма Суціна і цалкам прысвячае сябе жывапісу. Яго творчасць усё больш носіць адбітак напружанага ўнутранага жыцця мастака, асабліва пасля таго, як ён даведаецца пра гібель бацькоў у смілавіцкім гета.

1950-я

Стварыў серыю жывапісных твораў, прысвечаную храмам, манастырам і замкам Францыі, якая лічыцца лепшай у яго творчай спадчыне. Некалькі работ з серыі, напрыклад, "Мон-Сен-Мішэль" і "Вежа Брысак", цяпер знаходзяцца ў карпаратыўнай калекцыі ААТ "Белгазпрамбанк".

1954

Карціна Царфіна Пейзаж была набыта Французскім Дзяржаўным музеем сучаснага мастацтва ў Парыжы. Вялікім попытам творы мастака карысталіся ў прыватных калекцыянераў Францыі, ЗША, Канады. Ён рэгулярна экспанаваў свае працы на выставах - групавых і персанальных.

1960-х

Толькі зараз мастаку ўдаецца пераадолець унутраны душэўны крызіс, яго работы паступова пачынаюць ззяць прыгожым блакітным колерам, напаўняюцца спакоем і прымірэннем.

25 верасня 1975

Файбіш-Шрага памёр.