Выбраныя даты:

23 лютага 1879

Нарадзіўся ў Кіеве.

5 жніўня 1905

Упершыню падаў прашэнне аб прыёме ў Маскоўскую вучэльню жывапісу, разьбярства і дойлідства. Аднак у вучылішчы яго не прынялі. Тады ён пасяліўся ў мастацкай камуне ў Лефортаве.

1907-1910

Працаваў у студыі Ф. Рэрберга ў Маскве.

1913

Малевіч прыняў удзел у "Дыспуце аб сучасным жывапісе" ў Пецярбургу, а таксама ў "Першым у Расіі вечары рачотворцаў" у Маскве. Удзельнічаў у выставе "Мішэнь". Аформіў шэраг футурыстычных выданняў. На апошняй выставе "Саюза моладзі" экспанаваў, нараўне з неапрымітывісцкімі творамі, карціны, названыя ім самім "заумным рэалізмам" і "куба-футурыстычным рэалізмам".

1915

Удзельнічаў у першай футурыстычнай выставе "Трамвай У" у Петраградзе. Працаваў над першымі супрэматычнымі палотнамі. Напісаў маніфест «Ад кубізму да супрэматызму. Новы жывапісны рэалізм», выдадзены Мацюшыным. На «Апошняй футурыстычнай выставе карцін „0,10“» экспанаваў 39 работ пад агульнай назвай «Супрэматызм жывапісу».

1 студзеня 1916

Самы знакаміты жывапісны твор Малевіча — "Чорны квадрат" быў упершыню выстаўлены ў Петраградзе.

Май 1917

Быў абраны ў раду прафесійнага Саюза мастакоў-жывапісцаў у Маскве прадстаўніком ад левай федэрацыі (маладой фракцыі). У жніўні стаў старшынёй Мастацкай секцыі Маскоўскай рады салдацкіх дэпутатаў, займаўся асветніцкай працай, распрацоўваў праект Народнай акадэміі мастацтваў.

1919

Кіраваў "Майстэрні па вывучэнні новага мастацтва супрэматызму" ў Свабодных дзяржаўных мастацкіх майстэрнях.

Лістапада 1919

Мастак пераехаў у Віцебск, дзе пачаў кіраваць майстэрняй у Народным мастацкім вучылішчы "новага рэвалюцыйнага ўзору", якую ўзначальваў Марк Шагал. Выдаў тэарэтычную працу "Аб новых сістэмах у мастацтве".

1920

Вакол мастака склалася група адданых вучняў - УНОВИС (Сцвярджальнікі Новага Мастацтва). Яе членамі сталі Л. Лісіцкі, Л. Хідэкель, І. Чашнік, М. Коган. Сам Малевіч у гэты перыяд практычна не ствараў карцін, засяродзіўшыся на напісанні тэарэтычных і філасофскіх прац. Таксама, пад уплывам Эля Лісіцкага, пачаліся першыя доследы ў галіне архітэктуры. Выступіў з лекцыяй "Аб новым мастацтве" на канферэнцыі УНОВИСа ў Смаленску, кіраваў працамі па дэкаратыўным афармленні Віцебска да 3-й гадавіны Кастрычніка. У гэтым жа годзе ў мастака нарадзілася дачка, якую ён, у гонар УНОВІС'а, назваў Уной.

1921

Апублікаваў маніфест УНОВІСа ў віцебскім часопісе “Мастацтва”.

1922

Малевіч скончыў працу над сваёй галоўнай тэарэтыка-філасофскай працай — "Супрэматызм. Свет як беспрадметнасць або вечны спакой". У Віцебску была выдадзена яго брашура "Бог не скінуць. Мастацтва, царква, фабрыка".

Чэрвень 1922

Мастак пераехаў у Петраград з некалькімі вучнямі - членамі УНОВИС'а. Удзельнічаў у дзейнасці петраградскага Музея мастацкай культуры. Работы Малевіча экспанаваліся на Першай рускай мастацкай выставе ў Берліне.

1923

У Маскве адбылася другая персанальная выстава мастака, прысвечаная 25-годдзю творчай дзейнасці. У гэтым жа годзе ён прачытаў даклад у Дзяржаўнай акадэміі мастацкіх навук (ДАХН) у Маскве; стварыў эскізы новых форм і дэкаратыўных супрэматычных роспісаў для Петраградскага дзяржаўнага фарфоравага завода.

1923

Быў прызначаны часова выконваючым абавязкі дырэктара Петраградскага Музея мастацкай культуры, і пачаў даследчую і выкладчыцкую працу ў ім, атачыўшы сябе вучнямі, якія пераехалі за ім у Петраград.

1924-1926

Малевіч быў дырэктарам Ленінградскага дзяржаўнага інстытута мастацкай культуры (Гінхук), узначальваў у ім фармальна-тэарэтычны аддзел.

1927

Пераехаў у Кіеў, дзе намаганнямі Мікалая Скрыпніка Малевічу былі створаны нармальныя ўмовы для творчасці. Выкладаў у Кіеўскім мастацкім інстытуце, яго калегамі былі Крычэўскі, Байчук, Пальмаў, Багамазаў, Татліна.

1 лістапада 1929

Адкрылася "Выстава твораў жывапісу і графікі К. С. Малевіча". У гэтым жа годзе работы Малевіча экспанаваліся на выставе "Абстрактны і сюррэалістычны жывапіс і пластыка" ў Цюрыху. У 1929 годзе Малевіч быў прызначаны Луначарскім "народным камісарам ІЗА НАРКАМПРОСа".

1932

Малевіч працаваў над няздзейсненым праектам - карцінай "Соцгарад". Пачаўся апошні перыяд у творчасці мастака: у гэты час ён пісаў у асноўным партрэты рэалістычнага характару.

1933

Пачалася цяжкая хвароба (рак прадсталёвай залозы).

15 траўня 1935

Казімір Малевіч памёр ад раку ў Ленінградзе.